Novembro é tempo de Cineuropa



Velaquí as películas que fumos ver, unha, dúas ou varias lectoras. Recomendacións que vos deixamos por se acaso pasan de novo en sala. http://cineuropa.gal/2017/peliculas
 
SONAR, de J.P. Martín, unha espléndida producción franco-arxelina. Thomas,  un enxeñeiro de son atrapado na melancolía dun amor frustrado, fai retratos sonoros das persoas que o marcan. Entre elas Amina, unha moza marroquina cuxa verdade se empeñará en sacar á luz. Porque os prexuizos falsean á imaxe da xente. 
Unha película imprescindible.


L'ATELIER ( O obradoiro de escritura) de Laurent Cantet. 
Unha cidade naval (A Ciotat), cunha industria asteleira importantísima noutro tempo, agora reconvertida en produtora de iates de luxo. Un grupo de rapazas e rapaces en risco de exclusión social, seleccionados para participar nun obradoiro de escritura cunha novelista famosa. A luz do Mediterráneo e a paisaxe espléndida das calas entre A Ciotat e Marsella. 
O pretexto da creación dunha novela policíaca levará ao grupo a por de manifesto as preocupacións que os sacoden e a descubrir a personalidade de cadaquén, a cuestionar o liderazgo da escritora e mesmo á criticar o seu estilo.
E unha noite de lúa chea á acción devén en suspense. O desenlace demostra que o traballo do obradoiro non foi en van.



 LUCKY de John Carroll Lynch
 Pouco antes de morrer en septembro de 2017 aos 91 anos, o actor estadounidense Harry Dean Stanton ofrécenos a maxistral interpretación dun habitante dun pobo dos Estados Unidos, que realiza as súas tarefas cotiás, con total e absoluta libertade, logrando compartir afectos  e tenrura con veciños da súa idade e mesmo moito máis novos. A súa interpretación da canción "Volver, volver" transmite a misma delicada emoción que a paisaxe de cactus por onde pasea a tartaruga perdida do seu amigo. Un film digno de ser visto.

TODO O TEMPO DO MUNDO de David Pérez Iglesias

24 de Outubro , día das Bibliotecas

"A historia dos libros é dos ricos, a nosa lévaa a auga"


Ningunha data mellor para retomarmos  a andaina do Club de Lectura María Mariño que este Día Mundial das Bibliotecas, da man dun grande escritor galego.   
David Pérez Iglesias veu falar con nós de Todo o tempo do mundo,  Premio Merlín de literatura infantil  2016. Esta novela, cuxos personaxes principais son un avó e a súa neta de once anos, que o acompañará o tempo dun verán, mentres seus pais foxen da crise a procura dun traballo alén mar, non é só un libro para rapaces. É un libro dun lugar e dun tempo, no que o mundo rural, apegado á terra que o sustenta e lle da vida, mantén aceso o sentido de cousas e palabras desaparecidas na sociedade urbana. Un mundo no que non existe a ociosidade, porque todo reclama un coidado constante. Un mundo no que "a choiva fala coas cousas", e as raíces da persoas non son os devanceiros senón os  descendentes.

Amenísima a conversa con David, sobre este tempo de non retorno, porque non hai espazo ao que volver cando desaparece o último habitante dunha aldea . E sobre os detalles de construción da novela, dos personaxes, das localizacións que tentabamos adiviñar, a discusión sobre o ruído e o silencio, e a dificultade de adaptarse a un entorno diferente. E por encima de todo, a tenrura que emana do libro, os lazos que se tecen entre o avó e a neta,  a nena e o can, e Ramón, o único neno do lugar, paradigma de tantas aldeas galegas. E o carácter rexo de Valente, o afoutado defensor do tempo e do espazo que deixará en herdanza a Ariadna, a súa raíz.  
 

LA MUJER DE LA LIBRETA ROJA, de Antoine Laurain

"Querida Laure Valadier:
Siento haber entrado en su vida hasta tal punto, no era mi intención. Encontré su bolso en la calle una mañana y me entregué al juego de localizar a la propietaria para devolvérselo. Las cosas se fueron sucediendo un poco al margen de mi voluntad"



Esta foi a última novela que comentamos este ano. Unha historia romántica, na que un libreiro parisino decide atopar, custe o que custe, á propietaria do bolso morado que descobre unha mañá cando se dirixe ao traballo, encima dun contedor do lixo, e do que faltan todos os documentos de identidade e o móbil. Hai, sen embargo, unha serie de obxectos que lle permiten a Laurent imaxinar a personalidade da dona. A busca, que se converte na razón da súa vida, rematará por dar os seus froitos e unirá a dous seres que semellan terse buscado dende sempre. Entre tanto imos descubrindo a vida anterior, familiar e profesional, de ambos. E a familia dos amigos que protexen a Laure. E a súa admiración por Modiano, que compartimos. Ningunha de nós rexeitaría, seguramente, sentirse obxecto dunha admiración secreta tan tenaz e delicada. Por iso o libro, que non constitúe unha cima da literatura, pero reflicte perfectamente a sociedade francesa, e recende a croissants e a lilas, nos gustou á maioría, aínda que non pasou a criba da máis esixente.

X ENCONTROS DOS CLUBS DE LECTURA

O 17 de Xuño o alumnado de Tol@s pola lectura, unha das lectoras do María Mariño e as coordinadoras de ambos Clubs, acudimos ás X Xornadas dos Clubs de Lectura, que moi ben organizadas nas sesións da mañá, incluían obradoiros, charlas, conferencias, un exemplo práctico de realización dun programa de radio escolar con Óscar López, o magnífico presentador de Página 2, almorzos saudables, espectáculos sorprendentes de Pista 4 e multitude de paneis diante dos que poder tirar unhas fotografías.


Tol@s pola lectura, con Marichelo, María e Ana, (pouco conformes con que os carteis "Estou somerxido" estiveran declinados unicamente en masculino singular, cando a presenza feminina era masiva). Graffiti e Pista 4.

Viaxe à MARIÑA LUCENSE

Para compartir. Para tecer lazos de amizade. Para descubrir. Para preparar próximas lecturas.

Para iso fomos á Mariña Lucense, un fin de semana de xuño, onda a nosa amiga Eva Méndez que nos invitou a compartir casa e xantar, praias e vilas, rutas para facer no outono e versos de Luz Pozo Garza. Porque hai máis familias que as de "sangue", como aprendemos este ano.




ERROS É TANATOS, de Gonzalo Navaza

"Cando Denise regresou polo corredor, o portugués mirou alternativamente para ela e para nós, con ar de desconfianza e no seu rostro acendeuse o rubor. Ela ocupou o asento con despreocupación e retomou a latricada interrompida, falando agora (…) do emocionada que se sentía por volver á casa de Chamby, onde a agardaban Bull e Mignonne, dous dobermann que criara des cadeliños."
"Coma se fosen fillos meus. O que máis quero no mundo"."


A verdade é que estabamos algo cansos de tantas traxedias e de tantos problemas. Primeiro foi o noso lector quen nos pediu algo máis lixeiro para continuar, e as demais , moitas profes, ás portas de fin de curso, coincidimos en que era boa idea.
Optamos entón por un conxunto de relatos que gustou moito entre o alumnado de Bacharelato, de fácil lectura, retranca puramente galega, e finais inusitados moitas veces. Bull e Mignonne, O amigo Delmiro e Vinte pesos de prata, figuran entre os preferidos das lectoras.
Conseguimos ademais que Gonzalo Navaza viñera compartir a sesión de lectura con nós: propuxémosllo e el aceptou con enorme xenerosidade. O resultado foi un serán difícil de esquecer, que comezou na Biblioteca, con preguntas ao autor sobre a forma de compoñer un relato, o seu parecer sobre a literatura galega actual, e a porción de oficio e valía propia, que lle compre a cada escritor para crear unha obra. As súas opinións a este respecto non convenceron a algunhas de nós, absolutamente persuadidas de que o oficio non é suficiente para quen non ten, per se, unhas calidades innatas de contador de historias, aínda aceptando como evidente a condición indispensable dun traballo serio. (Para nós se Camus nos apaixona e outros novelistas nos deixan indiferentes non é so simplemente pola falta de oficio dos segundos).
O encontro rematou na Praza do Tapal, onde un público entregado o oía disertar sobre toponimia, Historia de Galicia e literatura, nunha demostración de exercicio da memoria que só pode render quen é capaz de recitar íntegro o Polifemo de Góngora. Non descartamos volvelo invitar a Noia ou, mellor aínda, de ser posible, conseguir compartir con el as Jornadas artístico literarias que se celebran na quinta de Santo Antonio,en Portela Fontoura, moi preto de Vila Nova da Cerveira, das que nos falou.


 Gonzalo Navaza, departindo coas lectoras do María Mariño, sobre Erros e Tánatos. Pero ese foi só o punto de partida. Continuariamos logo, xa fora do centro, falando de toponimia, de historia de Galiza e de anécdotas persoais que cativaron á audiencia.